بررسی دلایل اضافه وزن در افراد مختلف
آیا ژن چاقی وجود دارد؟
کوتاه کننده لینک: همه ما افرادی را می شناسیم که می توانند بستنی، کیک و هر خوراکی دیگری که می خواهند، بخورند و چاق هم نشوند. در مقابل، افرادی هستند که بنظر می رسد هر چقدر هم که غذای کمی می خورند، وزنشان افزایش می یابد. باید دلیلهای و علل چاقی را بررسی کرد. چه چیزی به یک فرد امکان می دهد تا بدون تلاش لاغر بماند اما از دیگری می خواهد تا برای جلوگیری از افزایش وزن تلاش کند؟!
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا، در یک سطح بسیار ساده، وزن به تعداد کالری مصرفی، تعداد کالری ذخیره شده و میزان سوزاندن کالری بستگی دارد اما هر یک از این عوامل تحت تأثیر تلفیقی از ژن ها و محیط هستند. هر دو می توانند بر فیزیولوژی بدن مانند سرعت کالری سوزی و همین طور رفتاری مانند غذاهایی که برای خوردن انتخاب می نماییم، تأثیر بگذارند. تعامل بین همه این عوامل از لحظه لقاح شروع می شود و طی مراحل زندگی ادامه می یابد.
میزان کالری
تعادل میان میزان کالری ذخیره شده و سوزانده شده، به ترکیب ژنتیکی، سطح فعالیت بدن و انرژی مصرفی در زمان استراحت بستگی دارد. اگر همه کالری هایی را که طی روز مصرف می کنید، بطور مداوم بسوزانید، وزن مناسب را حفظ خواهید کرد. اگر کالری بیشتری مصرف کنید، اضافه وزن خواهید داشت.
کالری اضافی، در سراسر بدن بعنوان چربی ذخیره می شود. بدن، این چربی را در سلول های چربی ذخیره می کند. این کار را با بزرگ کردن سلول های چربی که همیشه در بدن وجود دارند یا با ایجاد تعداد بیشتری از آنها انجام می دهد. اگر غذای مصرفی خودرا کاهش دهید و کالری کمتری مصرف کنید، یا اگر بیشتر ورزش کنید و کالری بیشتری بسوزانید، بدن شما مقداری از ذخایر چربی را کم می کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سلول های چربی هم کوچک می شوند.
تاثیر ژنتیکی
تا به امروز، بیش از ۴۰۰ ژن مختلف در علل اضافه وزن یا چاقی دخیل شناخته شده اند؛ بااینکه بنظر می رسد تنها تعداد انگشت شماری از آنها نقش آفرینان اصلی باشند. ژن ها به طرق گوناگونی در علل چاقی نقش دارند. آنها بر اشتها، سیری، متابولیسم، میل به غذا، توزیع چربی بدن و تمایل به غذا خوردن ناشی از استرس تاثیر می گذارند.
ژن هایی که با شاخص توده بدنی یا چاقی مرتبط هستند، عملکردشان بسیار متفاوت می باشد. دکتر "ایور ابنزر"(Ivor Ebenezer)، متخصص علوم اعصاب "دانشگاه پورتسموث"(University of Portsmouth) انگلستان اظهار داشت: این ژن ها در حقیقت هورمون ها، انتقال دهنده های عصبی، تعدیل کننده های عصبی و آنزیم های دخیل در تنظیم مصرف غذا و هموستاز انرژی را کنترل می کنند.
دکتر "ایور ابنزر"(Ivor Ebenezer)، متخصص علوم اعصاب "دانشگاه پورتسموث"(University of Portsmouth) انگلستان می گوید: این ژن ها در حقیقت هورمون ها، انتقال دهنده های عصبی، تعدیل کننده های عصبی و آنزیم های دخیل در تنظیم مصرف غذا و هموستاز انرژی را کنترل می کنند.
قدرت تأثیر ژنتیک بر اختلالات وزنی، از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد. پژوهشی که در "دانشگاه هاروارد"(Harvard University) انجام شده است، نشان می دهند که برای برخی افراد، ژن ها تنها ۲۵ درصد از استعداد اضافه وزن را تشکیل می دهند؛ در صورتیکه برای برخی دیگر، این تأثیر ژنتیکی بین ۷۰ تا ۸۰ درصد است. داشتن یک ایده در مورد نقش قابل توجه ژن ها در وزن ممکنست برای درمان اختلالات وزن سودمند باشد.
بررسی پژوهشگران "دانشگاه اتاگو"(University of Otago) نیوزیلند نشان میدهد که چاقی می تواند حدود ۴۰ درصد ژنتیکی و ۶۰ درصد به علت عوامل محیطی باشد.
دانشمندان، دیدگاه های متفاوتی در مورد تاثیر ژن ها بر اضافه وزن دارند و همیشه با یکدیگر موافق نیستند. پژوهش در مورد چاقی، نمونه خوبی از یک حوزه تحقیقاتی است که در آن، خیلی از دانشمندان نظرات متفاوتی دارند. بعنوان نمونه، اینکه کدام عوامل محیطی بیشترین تأثیر را دارند یا اینکه نقش ژن ها در چاقی بیشتر است یا عوامل محیطی.
اگر بیشتر خاصیت های زیر یا همه آنها را داشته باشید، احیانا ژن ها نقش مهمی در چاقی شما دارند.
بیشتر عمر خودرا چاق بوده باشید. یکی از والدین شما، هر دوی آنها یا چند تن دیگر از خویشاوندان خونی شما بطور قابل توجهی اضافه وزن دارند. اگر هر دو والدین به چاقی مبتلا باشند، احتمال مبتلاشدن به چاقی در شما به ۸۰ درصد می رسد. حتی زمانی که فعالیت بدنی خودرا افزایش می دهید و ماه ها به یک رژیم غذایی کم کالری پایبند هستید، نمی توانید وزن کم کنید. اگر بیشتر خاصیت های زیر یا همه آنها را داشته باشید، احیانا ژن ها در چاق شدن شما سهم کمتری دارند.
شما به شدت تحت تأثیر در دسترس بودن غذا هستید. شما نسبتا اضافه وزن دارید اما با پیروی از یک رژیم غذایی و برنامه ورزشی معقول می توانید وزن کم کنید. طی فصل تعطیلات، بعد از تغییر عادات غذایی یا ورزشی یا در مواقعی که مشکلات روانی یا اجتماعی را تجربه می کنید، وزن کم شده را باردیگر به دست می آورید. این شرایط نشان میدهد که استعداد ژنتیکی برای اضافه وزن دارید اما این مشکل آنقدر بزرگ نیست که نتوانید با کمی تلاش بر آن غلبه کنید.
اگر وزنتان نرمال باشد و حتی زمانی که بطور منظم غذاهای پرکالری مصرف می کنید و به ندرت ورزش می کنید، افزایش نمی یابد، می توان اظهار داشت که استعداد ژنتیکی شما برای چاقی متوسط است.
افرادی که استعداد ژنتیکی متوسطی برای اضافه وزن دارند، شانس خوبی برای کاهش وزن خود با مصرف کالری کمتر و انجام دادن ورزش های جدی تر دارند. این افراد به احتمال زیاد می توانند وزن کمتر را حفظ کنند.
ژن های صرفه جو
در زمان انسانهای اولیه هنگامی که طعمه فرار می کرد یا محصولات کشاورزی از بین می رفتند، اجداد ما چگونه زنده ماندند؟ کسانی که می توانستند چربی بدن خودرا ذخیره کنند تا در دوران لاغری به سر ببرند، زندگی کردند و کسانی که نتوانستند این کار را انجام دهند، از بین رفتند. این انطباق تکاملی توضیح می دهد که چرا بیشتر انسان های امروزی یعنی حدود ۸۵ درصد از آنها، حامل ژن های به اصطلاح صرفه جو هستند که به ما در حفظ انرژی و ذخیره چربی کمک می کنند. البته امروزه این ژن ها چندان کارآمد نیستند برای اینکه نه فقط غذا حدودا در همه ساعات شبانه روز در دسترس ما است، بلکه حتی مجبور نیستیم آنرا شکار یا برداشت نماییم.
در مقابل، افرادی که دارای استعداد ژنتیکی قوی برای چاقی هستند، ممکنست نتوانند با شکل معمول رژیم غذایی و ورزش درمانی وزن کم کنند. آنها حتی اگر با این روش ها وزن کم کنند، کمتر احتمال دارد که بتوانند این کاهش وزن را حفظ کنند. برای افرادی که استعداد ژنتیکی بسیار قوی دارند، اراده محض در مقابله با گرایش آنها به اضافه وزن، بی تاثیر است. این افراد بطور معمول فقط تحت نظر پزشک می توانند کاهش وزن را حفظ کنند. همچنین، آنها به احتمال زیاد به داروهای کاهش وزن یا جراحی نیاز دارند.
شیوع چاقی در بین بزرگسالان و حتی کودکان در حال افزایش می باشد. ژن ها به تنهایی نمی توانند چنین افزایش سریعی را توضیح دهند. بااینکه استعداد ژنتیکی برای اضافه وزن، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت می باشد اما بنظر می رسد افزایش شاخص توده بدنی حدودا جهانی است و در همه گروههای جمعیتی رخ می دهد. این یافته ها بر اهمیت تغییرات محیطی که بر همه گیری اضافه وزن و چاقی اثر می گذارند، تاکید می کنند.
آیا می توان ژن ها را تغییر داد؟
تحقیقات حاکی از این هستند که هیچ راهکار سریع یا آسانی برای مشکل چاقی وجود ندارد. ژنتیک قسمتی از وجود ما است و کاهش وزن برای برخی افراد اساسا دشوارتر از دیگران است. با این وجود، بااینکه نمی توانید ژن های خودرا تغییر دهید اما می توانید روی عوامل محیطی تمرکز داشته باشید و تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید که تأثیر مثبتی بر وزن و سلامت کلی شما دارد.
بااینکه نمی توانید ژن های خودرا تغییر دهید اما می توانید روی عوامل محیطی تمرکز داشته باشید و تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید که تأثیر مثبتی بر وزن و سلامت کلی شما دارد.
پروژه های مداخله در چاقی می توانند داده های ارزشمندی را در مورد مؤثرترین راه ها برای مدیریت عوامل محیطی عرضه کنند.
دلایل محیطی چاقی
عوامل ژنتیکی، نیروهای درونی هستند که به افزایش وزن کمک می کنند. عوامل محیطی، نیروهای بیرونی هستند که در اضافه وزن نقش دارند. آنها هر چیزی در محیط را شامل می شوند که ما را به خوردن بیش از اندازه یا ورزش کم تشویق می کند. در مجموع، کارشناسان اعتقاد دارند که عوامل محیطی، نیروی محرکه علل چاقی و افزایش چشم گیر آن هستند.
تأثیرات محیطی خیلی زود، حتی قبل از تولد وارد عمل می شوند. پژوهشگران این مواجهه های درون رحمی را "برنامه ریزی جنینی"(fetal programming) می نامند. احتمال اضافه وزن نوزادان مادرانی که در دوران حاملگی سیگار می کشند، نسبت به نوزادانی که مادرشان سیگار نمی کشد، بیشتر است. همین مورد در مورد نوزادانی که از مادران مبتلا به دیابت متولد می شوند نیز صادق است. پژوهشگران اعتقاد دارند که این شرایط ممکنست به نحوی، متابولیسم کودک درحال رشد را به شکلی تغییر دهند که در مراحل بعدی زندگی خودرا نشان دهد.
پس از تولد، نوزادانی که بیش از سه ماه از شیر مادر تغذیه می کنند، در دوران نوجوانی در مقایسه با نوزادانی که کمتر از سه ماه از شیر مادر تغذیه می کنند، کمتر گرفتار چاقی می شوند.
عادات دوران کودکی اغلب تا آخر عمر با مردم باقی می مانند. کودکانی که نوشابه های شیرین می نوشند و غذاهای پرکالری و فرآوری شده می خورند، به طعم این محصولات عادت می کنند و در بزرگسالی به خوردن آنها ادامه می دهند. این عادات به افزایش وزن منجر می شوند. به همین ترتیب، کودکانی که بجای فعال بودن، تلویزیون تماشا می کنند و بازی های ویدیویی انجام می دهند، ممکنست آینده ای بی تحرک داشته باشند.
خیلی از خاصیت های زندگی جدید، به افزایش وزن منجر می شوند. بطور خلاصه می توان اظهار داشت که محیط امروزی، ما را تشویق می کند که بیشتر بخوریم و کمتر ورزش نماییم. شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان میدهد جنبه های گسترده تری از شیوه زندگی ما مانند میزان خوابیدن، سطح استرس و سایر عوامل روان شناختی نیز می توانند بر وزن تأثیر بگذارند.
غذا و چاقی
گزارش "مرکز کنترل و پیش گیری از بیماری آمریکا"(CDC) نشان میدهد که مردم به طور متوسط کالری بیشتری نسبت به دهه ۱۹۷۰ مصرف می کنند. چه چیزی به این روند منجر می شود؟ کارشناسان می گویند که این تلفیقی از افزایش در دسترس بودن غذا، وعده های بزرگ تر و غذاهای پرکالری بیشتر است.
گزارش "مرکز کنترل و پیش گیری از بیماری آمریکا"(CDC) نشان میدهد که مردم به طور متوسط کالری بیشتری نسبت به دهه ۱۹۷۰ مصرف می کنند.
حدودا به هر کجا که می رویم، مراکز خرید، استادیوم های ورزشی و سالن های سینما، غذا به آسانی دردسترس است. ما می توانیم تنقلات یا وعده های غذایی را در ایستگاه های استراحت کنار جاده، فروشگاه های شبانه روزی و حتی باشگاه های ورزشی بخریم.
ورزش کردن
سفارش فعلی پژوهشگران هم اکنون، یک ساعت ورزش متوسط تا شدید در روز است اما تعداد کمی از مردم به این هدف می رسند.
زندگی روزمره ما، فرصت های زیادی را برای فعالیت فراهم نمی نماید. کودکان در مدرسه زیاد ورزش نمی کنند که اغلب به علت کاهش کلاس های تربیت بدنی است. خیلی از مردم به سمت محل کار خود رانندگی می کنند و بیشتر روز را پشت کامپیوتر می گذرانند. از آنجائیکه ساعات طولانی کار می نماییم، در یافتن زمان برای رفتن به باشگاه و ورزش کردن مشکل داریم.
بجای پیاده روی به سمت مغازه های محلی و حمل کیسه های خرید، به فروشگاه های بزرگ می رویم تا بتوانیم خودرو را نزدیک در ورودی پارک نماییم، خریدهایمان را در یک سبد خرید قرار دهیم و باردیگر با خودرو به خانه برگردیم. استفاده گسترده از جاروبرقی، ماشین ظرفشویی و خیلی از وسایل دیگر حدودا همه تلاش فیزیکی را از کارهای روزمره می گیرد و می تواند یکی از دلیلهای چاقی باشد.
تماشای تلویزیون
بررسی پژوهشگران آمریکایی نشان میدهد که یک نفر بطور متوسط حدود چهار ساعت در روز تلویزیون تماشا می کند؛ عادتی که تعدادی از تحقیقات نشان داده اند می تواند با اضافه وزن یا چاقی ارتباط داشته باشد. پژوهش بلندمدتی که روی بزرگسالان آمریکایی انجام شد، نشان داد که افراد دارای اضافه وزن و چاقی نسبت به افراد دارای وزن طبیعی، زمان بیشتری را برای تماشای تلویزیون و بازی های ویدیویی صرف می کنند. تماشای تلویزیون بیش از دو ساعت در روز نیز خطر اضافه وزن را در کودکان می افزاید.
پژوهش بلندمدتی که روی بزرگسالان آمریکایی انجام شد، نشان داد که افراد دارای اضافه وزن و چاقی نسبت به افراد دارای وزن طبیعی، زمان بیشتری را برای تماشای تلویزیون و بازی های ویدیویی صرف می کنند. تماشای تلویزیون بیش از دو ساعت در روز نیز خطر اضافه وزن را در کودکان می افزاید.
قسمتی از مشکل ممکنست این باشد که مردم بجای ورزش کردن یا انجام سایر کارهایی که کالری بیشتری را می سوزانند، تلویزیون تماشا می کنند. دیدن تلویزیون فقط کمی بیشتر از خوابیدن و کمتر از سایر کارهای بدون تحرکی مانند خیاطی یا مطالعه کردن، کالری می سوزاند اما تبلیغات مواد غذایی نیز ممکنست نقش مهمی در این میان داشته باشند.
برنامه های تلویزیونی بطور معمول آگهی های تبلیغاتی غذا و نوشیدنی را نشان می دهند که مردم را به خوردن تشویق می کنند. تحقیقات حاکی از این هستند که خوردن غذا جلوی تلویزیون، مردم را به مصرف کالری بیشتر و خصوصاً چربی بیشتر تشویق می کند. پژوهشی که میزان تماشای تلویزیون توسط کودکان را محدود کرد، نشان داد که این تمرین به کاهش وزن آنها کمک می نماید اما نه بدین سبب که وقتی تلویزیون تماشا نمی کردند، فعال تر می شدند. تفاوت این بود که کودکان هنگام تماشای تلویزیون، بیشتر از زمان انجام دادن کارهای دیگر، حتی کارهای کم تحرک، تنقلات می خوردند.
استرس و مشکلات ناشی از آن
کارشناسان چاقی حالا اعتقاد دارند که عوامل گوناگونی ممکنست به افزایش وزن منجر شوند. استرس موضوع مشترکی است که در بروز این عوامل نقش دارد. بعنوان نمونه، این روزها کار کردن طی ساعات طولانی و داشتن تعطیلات کمتر، موضوعی رایج است. در خیلی از خانواده ها، هم پدر و هم مادر کار می کنند و این مساله سبب می شود که یافتن زمانی برای خرید، تهیه کردن و خوردن غذاهای سالم برای خانواده ها مشکل تر باشد.
کارشناسان چاقی حالا اعتقاد دارند که عوامل گوناگونی ممکنست به افزایش وزن منجر شوند. استرس موضوع مشترکی است که در بروز این عوامل نقش دارد.
اخبار شبانه روزی تلویزیون به این معنا است که ما گزارش های مکرری را در مورد اعمال خشونت آمیز می شنویم. این مساله به افزایش سطح استرس منجر می شود. همچنین، شنیدن اخباری مانند کودک ربایی موجب می شود که والدین علاقه ای به اجازه دادن به کودکان برای دوچرخه سواری و بازی در پارک نداشته باشند. والدین در نهایت کودکان را به کارهای ساختاریافته سوق می دهند که به مفهوم فعالیت کمتر کودکان و استرس بیشتر والدین است. فشارهای زمانی، چه در مدرسه و چه در کار یا خانه، اغلب موجب می شود که مردم به سرعت غذا بخورند و خواب را قربانی کنند که هر دو می توانند به افزایش وزن منجر شوند.
تعدادی از پژوهشگران نیز باور دارند که غذا خوردن نامنظم و سریع ممکنست یکی دیگر از دلیلهای چاقی باشد. شواهد عصب شناختی نشان می دهند که ساعت بیولوژیکی مغز ممکنست به تنظیم سیگنال های گرسنگی و سیری نیز کمک نماید. در حالت ایده آل، این سیگنال ها باید وزن ما را ثابت نگه دارند.
سیگنال ها باید زمانی که چربی بدن ما به زیر سطح معینی می رسد یا زمانی که به چربی بیشتری نیاز داریم، مانند دوران بارداری، ما را تشویق کنند که غذا بخوریم، احساس سیری نماییم یا خوردن غذا را متوقف نماییم. ارتباط نزدیک بین ساعت بیولوژیکی مغز و مرکز کنترل اشتها در هیپوتالاموس نشان میدهد که گرسنگی و سیری تحت تأثیر نشانه های زمانی قرار دارند. الگوهای غذایی نامنظم ممکنست اثربخشی این نشانه ها را مختل کنند؛ به نحوی که چاقی را بالا برند.
بررسی ها نشان می دهند که هر چه کمتر بخوابیم، احتمال افزایش وزن بیشتر می شود. کمبود خواب، به اختلال در هورمون هایی منجر می شود که گرسنگی و اشتها را کنترل می کنند و می تواند یکی دیگر از دلیلهای چاقی باشد. پژوهشی که روی بیش از ۱۰۰۰ داوطلب انجام شد، نشان داد افرادی که کمتر از هشت ساعت در شب می خوابند، نسبت به افرادی که بیشتر می خوابند، چربی بدنشان بالاتر است و بیشترین وزن را دارند.
پژوهشی که روی بیش از ۱۰۰۰ داوطلب انجام شد، نشان داد افرادی که کمتر از هشت ساعت در شب می خوابند، نسبت به افرادی که بیشتر می خوابند، چربی بدنشان بالاتر است و بیشترین وزن را دارند.
استرس و کمبود خواب، ارتباط نزدیکی با وضعیت روانشناختی دارد که می تواند بر رژیم غذایی و اشتها نیز تأثیر بگذارد. این مساله را هر کسی که هنگام مضطرب یا غمگین بودن، تنقلات می خورد، می تواند تأیید کند. بررسی ها نشان داده اند که تعدادی از افراد زمانی که تحت تاثیر افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات عاطفی قرار می گیرند، غذای بیشتری می خورند.
اضافه وزن و چاقی به خودی خود می توانند به ایجاد اختلالات عاطفی منجر شوند. اگر بطور مکرر اهتمام داشته باشید که وزن کم کنید و شکست بخورید، این مساله به مرور زمان می تواند به ناامیدی شدید منجر شود و اضطراب و افسردگی را در پی داشته باشد. بدین ترتیب، چرخه ای ایجاد می شود که به چاقی بیشتر منجر می شود و با مشکلات عاطفی شدیدتر هم راه است.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب