دستاورد جدید برای ذخیره انبوهی از داده ها در الماس
به گزارش کوتاه کننده لینک، محققان روشی نوین در حوزه ذخیره داده ها در الماس ابداع نموده اند که با کمک آن میتوان اطلاعات را بارها و بارها روی یک اتم نوشت.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از نیواطلس، الماس یک ماده نوید بخش در حوزه ذخیره اطلاعات بشمار می رود. محققان در یک آزمایش روش جدیدی برای قرار دادن مقدار بیشتری داده در الماس در حد یک اتم یافته اند. در این تکنیک آنها با روش نوشتن داده روی نقاطی که قبلا اطلاعات نوشته بود البته با نوری به رنگ دیگر محدودیت های فیزیکی را برطرف کردند. الماس پتانسیل زیادی به عنوان یک واسطه ذخیره داده دارد. دستاوردهای اخیر به تولید ویفرهای پنج سانتیمتری منتج شده اند که می توانند معادل یک میلیون دیسک «بلوری» داده ذخیره کنند. جالب اینجاست که این روش نه با نوشتن داده ها بر روی خود الماس بلکه با نقص های ریز نیتروژن در مواد کار می کند. این عیوب می توانند نور را جذب کنند و بنا بر این مراکز رنگ نامگذاری شده اند. به طو معمول حافظه بصری فناوری ها محدودیتی جدی برای نوشتن دقیق اطلاعات است. دیگر محدودیت موجود حداقل قطر الماس است که اشعه لیزر می تواند روی آن تمرکز کند. این امر که به نام حد «پراش» شناخته می شود، با طول موج نور استفاده شده مقیاس می شود. تام دلورد یکی از مولفان پژوهش در این زمینه می گوید: نمی توان اشعه لیزر را به آسانی برای نوشتن با وضوح کمتر از حد پراش بهره برد چونکه اگر اشعه لیزر را کمتر از این مقدار جابه جا کرد، روی آن چه نوشته شده تأثیر می گذارد. بدین سبب به صورت معمول حافظه های اپتیکال نرمال ظرفیت ذخیره را با کوتاه تر کردن طول موج (تغییر به نور آبی) می افزایند و بنا بر این فناوری مذکور بلوری نامیده می شود. در پژوهش جدید محققان دانشگاه نیویورک روشی برای دور زدن حد پراش یافتند. برای این منظور طول موج های مختلف نور برای نوشتن داده ها در مراکز رنگی که نزدیک تر از حد پراش مجاز استفاده شد. به عنوان مثال ممکنست نتوانید دو رنگ سبز را در کنار هم قرار دهید، اما اگر به صورت متناوب بین آنها تغییر دهید، مثلا سبز، قرمز و آبی، از لحاظ نظریه میتوان داده ها را در یک منطقه ۳ برابر بیش از زمانی که از یک رنگ استفاده می شد، ذخیره کنید. دلورد در این زمینه می افزاید: ما شارژ برقی این مراکز رنگی را با بهره گیری از یک لیزر باند باریک و شرایط برودتی کنترل کردیم. روش جدید به ما اجازه داد تا در اصل مقادیر کوچکی از داده را در سطحی بهتر از روش های پشیین و تا حد یک اتم نوشت و خواند. محققان در تست ها نشان دادند با کمک این روش می تواند ۱۲ تصویر مختلف در یک نقطه را با فرکانس های مختلف نقش کرد و به تراکم داده ۲۵ گیگابایت به ازای هر ۶.۴ سانتی متر مربع دست یافت. برای مقایسه باید اشاره کرد دیسک های بلوری تکی استاندارد همین میزان داده را در کل سطح خود ذخیره می کنند. نکته مثبت استفاده از این روش آن است که میتوان داده ها را چند بار نوشت، پاک کرد و باردیگر نوشت. به قول پژوهشگران به تحقیقات بیشتری نیاز است تا این روش را روی مواد دیگر و در دمای اتاق (به جای شرایط برودتی) به کار گرفت.
منبع: كوتاه كننده لینك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب