ابداع سوزن هوشمند برای تزریق در بافت های حساس
كوتاه كننده لینك: محققان بیمارستان ˮبریگامˮ و بیمارستان زنان وابسته به دانشگاه هاروارد موفق به ساخت سوزن هوشمندی شده اند كه قادر می باشد دارو را بدون نگرانی به بافت های حساس نظیر چشم برساند.
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، قاعدتاً هیچ كس نمی خواهد و نمی پذیرد كه یك سوزن در چشمش فرو رود. اما اگر برای درمان مجبور باشد و به دارو احتیاج داشته باشد، این كار باید با نهایت دقت و ایمنی صورت گیرد.
یك سوزن هوشمند جدید كه می تواند فشار بافت را احساس كند برای كمك به این افراد طراحی شده است.
این سوزن هوشمند توسط دانشمندان بیمارستان های بریگام و زنان وابسته به دانشگاه هاروارد توسعه یافته است و بعنوان یك سوزن هوشمند كه بافت را هدف قرار می دهد، "i2T2" نام گذاری شده است.
این سوزن استاندارد مخصوص تزریق زیرپوستی به سرنگ های معمولی متصل می شود و از یك سنسور یكپارچه برای شناسایی تغییرات فشار در هنگام ورود به بافت و گذر از انواع مختلف بافت كه دارای تراكم های متفاوت هستند، استفاده می نماید.
این سوزن سپس ورود به بافت چشم می تواند دقیقاً جایی را كه نوك آن قرار دارد تشخیص دهد و این چیزی است كه همیشه برای پزشكان یك چالش بوده است. برای اینكه پزشكان غالب اوقات در تشخیص محل دقیق قرارگیری سوزن در چشم مشكل دارند.
"i2T2" می تواند برای انتقال دارو به فضای سوپراكوروئید كه بین لایه های صلبیه و مشیمیه در پشت چشم قرار دارد مفید واقع شود. به منظور دارورسانی ایمن و مؤثر به آن فضا، سوزن باید صلبیه با ضخامت چند میلی متر را سوراخ كند، اما بلافاصله متوقف شود تا وارد شبكیه كه زیر مشیمیه قرار دارد نشود.
از این سوزن در اهداف غیر چشمی مانند نخاع، بافت زیر جلدی بین پوست و ماهیچه و یا شكم باز می توان بهره جست. در حقیقت در آزمایش روی بافت حیوانی، نمونه اولیه این سوزن هوشمند دارو را با موفقیت به این نواحی رسانده است.
این سوزن در مورد چشم برای تحویل سلول های بنیادی استفاده شد كه حالا اغلب در درمان بیماری های عصبی استفاده می شود.
دكتر "گیریش چیتنیس" نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: این سوزن هوشمند یك چاره ساده است كه می تواند به سرعت در دسترس بیماران قرار گیرد تا به افزایش دقت دارورسانی به بافت های حساس و كاهش صدمات ناشی از روش های كنونی كمك نماید.
هم اكنون كاربرد این سوزن در آزمایشگاه آزمایش می شود و مقاله ای در مورد این تحقیق اخیراً در مجله Nature Biomedical Engineering انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب