آیا باید از ابرهوش مصنوعی ترسید؟
كوتاه كننده لینك: مردم با دیدن پیشرفت هوش مصنوعی این سوال در ذهن شان مطرح می شود كه نتیجه نهایی چه خواهد شد و پیامد ابرهوش مصنوعی برای انسان چه خواهد بود؟
به گزارش كوتاه كننده لینك به نقل از ایسنا، استیون هاوكینگ مدتی پیش از درگذشتش در یك سخنرانی در كنفرانسی در لیسبون پرتغال به شركت كنندگان اظهار داشت كه توسعه هوش مصنوعی امكان دارد به بدترین رویداد تاریخ تمدن بشر تبدیل گردد و وی دلیلهای زیادی برای این نگرانی دارد.
این فناوری توسط پژوهشگران هوش مصنوعی، اخلاق گرایان و دیگران بعنوان یك ابرهوش مصنوعی(ASI) شناخته شده است و توانایی تبدیل شدن به قدرتمندترین فناوری تاریخ این سیاره را دارد. ابرهوش مصنوعی احتمالاً چیزی است كه وجود انسان را به چالش خواهد كشید.
چرا مردم از هوش مصنوعی می ترسند؟
برای درك بهتر آنچه كه استیون هاوكینگ، ایلان ماسك و بسیاری دیگر در مورد آن نگران هستند باید تصویر محبوب هوش مصنوعی را به دقت بررسی نماییم.
واقعیت این است كه هوش مصنوعی(AI) از وقتی كه كامپیوترها قادر به تصمیم گیری برمبنای ورودی ها و شرایط شدند مدتی است كه با ما زندگی می كند. هنگامی كه یك سیستم تهدید آمیز هوش مصنوعی را در فیلم ها می بینیم، شرارت سیستم همراه با قدرت كامپیوتر است كه ما را می ترساند. بااینكه كه هوش مصنوعی فعلاً به شیوه بنیادینی كه انسان برایش تعیین كرده رفتار می كند.
نوع هوش مصنوعی امروزی ما را می توان یك هوش عملكردی مصنوعی(AFI) توصیف كرد. این سیستم ها برای انجام یك نقش خاص برنامه ریزی شده تا آنرا به خوبی یا بهتر از یك انسان انجام دهد.
اكنون مدت كوتاهی است كه این سیستم ها موفق تر از پیش بینی ها عمل كرده اند و توانسته اند گیمرها را در رقابت های بازی های ویدئویی شكست دهند. چیزی كه صاحب نظران تصور وقوع آنرا حداقل تا چند سال آینده نمی كردند.
در حالی كه ما امكان دارد مجبور به پذیرش ربات های فوق هوشمند باشیم، اما هیچ خطر واقعی وجود ندارد كه این سیستم ها به شكلی كه هاوكینگ می گفت خطرساز شوند.
هوش مصنوعی "AlphaGo" امكان دارد از كنون تا زمانی كه جهان نابود شود بر همه انسان ها در بازی ویدئویی پیروز شود، اما اگر از شرایط آب و هوایی فعلی زمین از آن سوال شود حتی كوچك ترین اطلاعاتی از موجودات زنده تك سلولی كه به تغییرات دما واكنش می دهند ندارد.
اما آنچه كه ما از آن بعنوان یك هوش مصنوعی خطرناك یاد می نماییم چیزی است كه دانشمندان كامپیوتر به آن هوش عمومی مصنوعی(AGI) می گویند و یك نوع هوش مصنوعی است كه بطور كامل از ذهن انسان تقلید می كند و مثل یك انسان بر یك حوزه از دانش احاطه دارد و میلیاردها بار سریع تر از ما فكر می كند.
با اینكه این سیستم خطرناك به نظر می آید، اما ما به احتمال زیاد هیچ گاه شاهد زنده شدن یك AGI نخواهیم بود. نگرانی واقعی چیزی است كه در یك قدم فراتر از AGI وجود دارد.
هوش فرا انسانی
مشكل توسعه AGI در معنای سنتی این است كه غیر امكان دارد یك برنامه تصمیم گیری درختی برای هر سوال كه AGI مجبور به حل آن است ایجاد نماییم.
انسان ها هم با چنین چالشی مواجهند و این چالش مربوط به ظرفیت ما برای یادگیری و شكل دادن ارتباطات جدید در مغز است كه ما را هوشمند و قادر به حل مسائل می كند. اگر ما ندانیم كه چگونه یك مسئله را حل نماییم، می توانیم آنرا تجزیه و تحلیل نماییم و پاسخی پیدا نماییم. حالا همین توانایی آغاز به توسعه در پیشرفته ترین سیستم های هوش مصنوعی كرده است.
یك سیستم برای رسیدن به یك AGI واقعی نیاز به یك ابزار كلیدی دارد كه دارا بودن قدرت برنامه نویسی برای هوشمندتر شدن است.
زیست شناسی انسان بطور خودكار مغز را به منظور یادگیری چیزهای جدید توسعه می دهد. این همان چیزی است كه نگرانی های مربوط به هوش مصنوعی از آن نشأت گرفته است.
فرض كنید ما یك سیستم را راه اندازی نماییم كه می تواند برنامه های خودش را بازنویسی كند و خودرا در هر موضوع، مهارت و توانایی كه انسان قادر به انجام آن است، هوشمندتر كند.
این سیستم از ابتدا خیلی هوشمند نخواهد بود، اما هر تجربه به نوبه خود توانایی آنرا برای بهبود خود بالا می برد.
آیا نمی توان ابرهوش مصنوعی را از برق كشید؟
این شایع ترین سوال عمومی در مورد هوش مصنوعی و ترس از پیشرفت آن است. عوام می گویند كافی است هوش مصنوعی را در هنگام خطرساز شدن از برق بكشند، اما می دانیم كه این كار ممكن نیست. همانطور كه نمی توانیم یك ویروس كامپیوتری را با خاموش كردن كامپیوتر پاك نماییم.
اگر یك ویروس می تواند خودش را در یك سیستم مخفی كند یا خودرا كپی كند و سیستم های دیگر را آلوده كند، پس كنترل یك ابرهوش مصنوعی بی نهایت مشكل تر خواهد بود.
بدتر از آن این كه هوشمندتر از ما است و می تواند راهی برای حفظ خود پیدا كند.
پس چرا هوش مصنوعی را توسعه می دهیم؟
این سوالی است كه بطور طبیعی به ذهن متبادر می شود، اما مشكل این است كه هیچ راه معقول تری برای توسعه یك سیستم جز AGI وجود ندارد، چونكه توسعه هوش مصنوعی تقلیدی از عملكرد خودكار مغز ما در ایجاد اتصالات عصبی جدید به صورت خود به خود است.
اگر ما بخواهیم از AFIهای ابتدایی فراتر برویم پس توسعه یك ابرهوش مصنوعی اجتناب ناپذیر است، برای اینكه سپس تجزیه اتم به اجزای هسته ای بعنوان یك منبع انرژی، توسعه سلاح هسته ای باز اجتناب ناپذیر شد.
در نهایت، تنها راه پیشگیری از ظهور ابرهوش مصنوعی، پیشگیری از پیشرفت هرگونه توسعه هوش مصنوعی است كه به نظر نمی رسد به هیچ عنوان هم اكنون امكان پذیر باشد.
با این كه ابرهوش مصنوعی پتانسیل نامحدودی برای لطمه زدن دارد، حداقل برای سازندگانش می تواند مفید باشد.
اگر دو كشور با هم دشمن باشند، یك كشور چگونه می تواند با وجود چنین سیستمی به دیگری اعتماد كند؟ همین مسئله سبب شده است تا كشورهای ابرقدرت جهان همگی با اختصاص منابع مالی فراوان به دنبال پیشتاز بودن در هوش مصنوعی باشند.
اگر توسعه هوش مصنوعی همچنین ادامه یابد پیدایش یك نژاد هوش مصنوعی اجتناب ناپذیر است.
بنابراین آیا ما باید از ابرهوش مصنوعی بترسیم؟ البته. همانطور كه هر پیشرفت تكنولوژیك همواره عواقب ناخواسته ای باز به دنبال دارد هنگامی كه ما یك ابر هوش مصنوعی را راه اندازی نماییم دیگر هیچ بازگشتی وجود نخواهد داشت.
اما ما باید به یاد داشته باشیم كه طبیعت ما این است كه تهدید چنین سیستمی را در نظر داشته باشیم چونكه ما بطور فطری به دنبال تشخیص خطر و پیشگیری از مواجهه با آن هستیم.
واقعیت این است كه چنین سیستم قدرتمندی می تواند برای خودش تصمیم بگیرد و احتمالاً این قدرت را دارد كه زندگی انسان را نابود كند. بدین سبب ابرهوش مصنوعی بزرگترین تهدید برای تمدن انسانی خواهد بود.
اما فراموش نكنیم كه اگر چنین قدرتی داشته باشد پس قدرت این را هم دارد كه تغییرات آب و هوایی را معكوس كند و منجر به تداوم و بهبود زندگی انسان روی زمین شود.
همانطور كه ابرهوش مصنوعی می تواند ناهنجاری های بالقوه زیادی داشته باشد، در عین حال دارای توانایی برای معكوس كردن اثرات تغییرات اقلیمی، ریشه كنی بیماری ها، اختتام كمبود و قحطی، اختتام دادن به مرگ و نمایش جاودانگی و حتی سفر با سرعتی بیشتر از سرعت نور به سمت كهكشان های دور است.
ما دلیلهای زیادی داریم كه ابرهوش مصنوعی در نهایت به نفع ما كار خواهدنمود. هر پیشرفت تكنولوژیكی هزینه ای در بر داشته است، اما تمدن بشری در نهایت از آن منتفع شده و پیشرفت كرده است.
در نهایت این انسان است كه از چیزهای مختلف استفاده های مختلف می كند. بعضی از ما سلاح های ویرانگر كشتار جمعی ساخته اند برخی هم طاعون و فلج اطفال را ریشه كن كرده اند. انسان تا حد زیادی به قحطی فائق آمده است و حتی جنگ ها هم در حال كاهش است.
اگر روند رسیدن به آینده برای ما چیزی شبیه به گذشته ما باشد، پس ما می توانیم در مورد آینده هوش مصنوعی خوش بین باشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب