۶ روش درمانی موثر برای كمك به زنده ماندن بیماران كرونائی
کوتاه کننده لینک: حدود یکسال پیش بود که مقامات سازمان بهداشت جهانی نخستین هشدارهای خودرا در خصوص اینکه کووید-19 می تواند موجب ˮایجاد اختلال در زندگی روزمرهˮ افراد شود را صادر کردند و در آن زمان پزشکان هیچ درمان موثری فراتر از مراقبت های حمایتی نداشتند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از ایسنا، پس از گذشت یکسال و چند ماه از این اپیدمی هنوز درمان سریع و قطعی برای بیماری کووید-۱۹ در دنیا وجود ندارد اما به لطف تلاش جهانی و انجام تحقیقات بی سابقه در سراسر دنیا، هم اکنون چندین روش درمانی وجود دارد که به بیماران کرونائی کمک می نماید تا از کووید-۱۹ جان سالم به در ببرند.
براساس گزارشی که بتازگی توسط تعدادی از اساتید دانشگاه پیتزبورگ انتشار یافته است، درمان های کووید-۱۹ عمدتاً دو مشکل اساسی "توانایی ویروس کرونا در بدن" و "آسیب های ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن" را مورد هدف قرار می دهند.
وقتی ویروسی وارد بدن می شود، سلول ها را تصرف کرده و از آنها برای تکثیر خود استفاده می نماید. در پاسخ نیز بدن سیگنال های التهابی و سلول های ایمنی بدن را برای مبارزه با ویروس، ارسال می کند که در بعضی از بیماران این پاسخ التهابی می تواند حتی بعد از کنترل ویروس در بدن ادامه پیدا کرده و منجر به لطمه در ریه ها و سایر اندام ها خواهد شد.
در این گزارش تاکید گردیده است که همچنان بهترین ابزار پیش گیری از مبتلاشدن به این بیماری، استفاده از ماسک صورت و زدن واکسن است. واکسن ها سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با مهاجمان (ویروس) آموزش می دهند. با خطر عفونت کنترل نشده واکسن ها می توانند خطر مرگ ناشی از کووید-۱۹ را به نزدیک صفر برسانند اما از طرف دیگر ذخایر واکسن محدوده بوده بدین سبب درمان برای بیماران آلوده همچنان موضوع مهمی است.
پزشکان این دانشگاه که با بیماران کرونائی کار می کردند آزمایشات دارویی و اقدامات موفقیت آمیزی را دنبال کرده اند که در این گزارش شش روش درمانی که امروزه برای کووید-۱۹ معمولا استفاده می شود بیان شده که بر طبق زمان بندی مهم خواهند بود.
درمان هایی که می توانند شما را از بیمارستان دور کنند
درمان امیدوارکننده برای این بیماری، تزریق آنتی بادی ضدویروس به بدن بیماران با خطر بالای کووید-۱۹ است که این تزریق باید پیش از اینکه بیمار به شدت با این بیماری مبتلا شود، تزریق گردد.
بدن ما به صورت طبیعی آنتی بادی به وجود می آورد تا مهاجمان خارجی را بشناسد و به مبارزه با آنها کمک نماید. اما تولید آنتی بادی طبیعی چند روز طول می کشد و از طرف دیگر SARS-CoV-۲ که عامل کووید-۱۹ می باشد، سریع تر تکثیر می شود بدین سبب تحقیقات نشان می دهد که تزریق آنتی بادی به بیمار پس از شروع علایم می تواند به محافظت از بیماران در مقابل عفونت جدی کمک نماید.
آنتی بادی های مونوکلونال: این آنتی بادی های آزمایشگاهی می توانند به SARS-CoV-۲ متصل شده و از ورود ویروس به سلول ها و آلوده شدن آنها جلوگیری کند. این آنتی بادی ها شامل Bamlanivimab و درمان ترکیبی casirivimab/imdevimab بوده که توسط شرکت Regeneron تولید شده است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا مجوز استفاده اضطراری را برای این روش های درمانی صادر کرده برای اینکه مشخص شده است که این روش ها از بیماران پرخطر در مقابل بستری شدن در بیمارستان و مرگ ناشی از مبتلاشدن به این بیماری محافظت می کند.
نکته مهم در این روش این است که اگر بیماران به اندازه کافی بیمار شده و نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند، هیچ اثر اثبات شده ای برای تاثیر این روش ها بر بیماری تا حالا گزارش نشده است.
پلاسما درمانی از افراد بهبود یافته در دوران نقاهت: راه دیگر برای انتقال آنتی بادی شامل خون گرفته شده از بیمارانی است که از کووید-۱۹ بهبود یافته اند. پلاسمای نقاهت در درجه اول در محیط تحقیق ارائه می شود برای اینکه شواهد بالینی تا حالا گزارش نشده ضمن آنکه مطالعات دیگر هیچ فایده ای را در بیماران بستری نشان نداده است.
به دلیل روند رو به رشد جهش یافته های SARS-CoV-۲ که ممکنست از درمان آنتی بادی مونوکلونال فرار کند، ممکنست نقشی برای پلاسمای بهبودی بعنوان یک درمان مکمل برای تعدادی از بیماران وجود داشته باشد که دراین زمینه به تحقیقات دقیق تری نیاز است.
درمان برای بیماران بستری
هنگامی که افراد به فرم های شدید بیماری مبتلا می شوند به شکلی که باید در بیمارستان بستری شوند، درمان های آنها نیز تغییر پیدا خواهدنمود. بیشتر بیماران بستری ناشی از کووید-۱۹، با مشکلات تنفسی روبرو هستند و سطح اکسیژن آنها پایین است. اکسیژن کم هنگامی رخ می دهد که ویروس و پاسخ ایمنی مربوطه، به ریه ها لطمه برساند و در نتیجه تورم در کیسه های هوای ریه ایجاد شود که همین مورد سبب خواهد شد میزان اکسیژن وارده به خون محدود شود. بیمارانی که با کووید-۱۹ بستری هستند معمولا برای کمک به تنفس به اکسیژن پزشکی مکمل نیاز دارند که در این هنگام پزشکان اغلب این کمبود اکسیژن را با داروهای ضدویروسی "رمدیسیویر" و "کورتیکواستروئیدهای ضد التهاب" معالجه می کنند.
رمدیسیویر(Remdesivir): رمدیسیویر که در اصل برای درمان هپاتیت C طراحی شده است با تداخل در ساختارهای ژنتیکی ویروس کرونا، از همانندسازی جلوگیری می کند. مطالعات نشان داده است که این داروها مدت زمان بستری در بیمارستان را کوتاه می کند و پزشکان ممکنست مدت کوتاهی بعد از ورود فرد بیمار به بیمارستان آنرا برای بیماران دارای اکسیژن، تجویز کنند.
کورتیکواستروئیدها: استروئیدها پاسخ ایمنی بدن را آرام می کنند و برای دهه ها جهت درمان اختلالات التهابی مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها همین طور داروهایی گسترده، در دسترس، ارزان و کاملا مطالعه شده هستند، بدین سبب همچون نخستین درمان هایی هستند که برای آزمایشات بالینی کووید-۱۹ وارد می شوند. چندین مطالعه نشان داده که استروئیدها با دوز کم مرگ بیماران بستری در بیمارستان را که نیاز به اکسیژن دارند، همچون بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه یا ICU را می کاهد.
به دنبال یافته های مطالعات RECOVERY و REMAP-CAP COVID-۱۹، استروئیدها هم اکنون استاندارد مراقبت از بیماران بستری در کووید-۱۹ که تحت درمان با اکسیژن قرار دارند، هستند.
رقیق کننده های خون: التهاب در بیماری کووید-۱۹ و سایر عفونت های ویروسی می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد که سبب حملات قلبی، سکته مغزی و لخته های خطرناک در ریه ها خواهد شد. به خیلی از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ داروهای رقیق کننده خون همچون هپارین یا انوکساپارین داده می شود تا از لخته شدن خون این بیماران پیشگیری شود.
داده های اولیه یک آزمایش بزرگ از بیماران کووید-۱۹ نشان میدهد که بیماران بستری در بیمارستان از دوزهای بالاتر رقیق کننده های خون بهره مند می شوند.
برخی از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ به حدی بیمار می شوند که برای کمک به تنفس آنها در ICU به مقادیر بالای پشتیبانی از اکسیژن یا دستگاه های تنفس مکانیکی نیاز دارند. روش های درمانی مختلفی برای بیماران ICU دردسترس است اما هنوز مشخص نشده است که بیماران ICU از دوزهای بالای رقیق کننده خون بهره مند می شوند یا خیر؟
درمان برای بیماران بدحال
مطالعات نشان داده است که بیماران بستری در ICU به سبب مبتلاشدن به کووید-۱۹ در صورت دریافت استروئیدها، احتمال زنده ماندشان بیشتر خواهد بود. با این وجود استروئیدها با دوز کم ممکنست به تنهایی برای مهار التهاب بیش از اندازه کافی نباشد.
توسیلیزوماب(Tocilizumab): توسیلیزوماب، یک آنتی بادی تولید شده در آزمایشگاه است که مسیر اینترلوکین -۶ که می تواند موجب التهاب طی کووید-۱۹ و سایر بیماریها شود را مسدود کند.
نتایج جدید حاصل از آزمایش REMAP-CAP که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته، حاکی از آنست که یک دوز توسیلیزوماب در ضمن یک تا دو روز بعد از قرار دادن پیشتیبانی های تنفسی، خطر مرگ بیماران را کاهش خواهد داد.
پیشرفت پزشکی از زمان شروع همه گیری کرونا چشم گیر بوده است. پزشکان حالا واکسن، آنتی بادی ضد ویروس برای بیماران سرپایی با خطر بالا و چندین روش درمانی برای بیماران بستری در بیمارستان را در دسترس دارند اما ادامه تحقیقات برای بهبود توانایی ما در مبارزه با بیماری که تا حالا جان بیش از ۲.۵ میلیون نفر را در سراسر جهان گرفته است، بسیار مهم خواهد بود.
منبع: gph.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب