توسعه مواد خودترمیم شونده از نمک و ژلاتین برای ساخت ربات
تعدادی از محققان مواد ارزان قیمتی از نمک و ژلاتین ساخته اند که با کمک سنسورهای نرم می تواند کشش، دما و رطوبت را حس کند.
به گزارش کوتاه کننده لینک به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، هیچ شکی وجود ندارد که مواد با قابلیت خود ترمیم کننده مزایای زیادی دارند. یکی از مهم ترین آنها نیز توسعه دستان مصنوعی با قابلیت های واقعی و دیگر کاربردهای رباتیک است. در همین راستا تعدادی از محققان دانشگاه کمبریج بعنوان قسمتی از پروژه SHERO مواد ارزان قیمتی از نمک و ژلاتین ساخته اند که با کمک سنسورهای نرم می تواند کشش، دما و رطوبت را حس کند. علاوه بر آن مواد مذکور قادر به ترمیم خود در دمای اتاق هستند. چنین دستاوردی حوزه رباتیک و صنایع دیگر را نیز دگرگون می کند. دیوید هاردمن محقق ارشد پژوهش در این اطلاعیه ای در این زمینه می گوید: استفاده از سنسورهای نرم در ربات ها به ما اجازه می دهد اطلاعات بیشتری به دست بیاوریم و بطورمثال متوجه شویم احساس کشش در ماهیچه ها چگونه سبب می شود مغز اطلاعاتی درباره وضعیت بدن مان را دریافت کند. این مواد جدید با نمونه هایی که قبلاً تولید شده اند، بسیار تفاوت دارند برای اینکه نیازی نیست برای ترمیم در دمای بالاتری قرار گیرند. همین طور آنها می توانند بطور خودکار و بدون کمک انسان لطمه های خودرا ردیابی، بطور موقت آنرا ترمیم کنند و باردیگر فعالیت شان را از سر بگیرند. هاردمن در این زمینه می گوید: ما تحقیق خودرا با یک ماده ارتجاع پذیر و مبتنی بر ژلاتین ارزان و زیست تجزیه پذیر شروع کردیم. در مرحله بعد تست های مختلفی برای چگونگی قرار دادن حسگرها در مواد با بهره گیری از قطعات رسانا انجام دادیم. پژوهشگران در پژوهش های خود از سنسورهای چاپی حاوی کلرید سدیم (نمک طعام) بجای جوهر کربنی استفاده کردند تا مواد حاصل ارزان و تولید آن (چه با پرینتر ۳ بعدی و چه با قالب) راحت باشد. این مواد از لحاظ قدرت و ثبات نسبت به نمونه های مشابه خود برتر هستند. همین طور از آنجائیکه نمک در هیدروژل حاوی آب حل می شود، یک کانال یکپارچه برای حرکت یون ها (قابلیت رسانایی) فراهم می آورد. علاوه برآن، مواد مذکور از ترکیباتی تولید شده اند که ایمن هستند و به آسانی در دسترس قرار دارند. توماس جورج تروتل از دانشکده مهندسی کمبریج در این زمینه می گوید: باتوجه به ارزان بودن و سهولت استفاده، این سنسور عملکرد خوبی دارد. می توانیم یک ربات کامل را از ژلاتین بسازیم و سنسورهای مورد نیاز را چاپ نماییم. از آنجائیکه هیدروژل های خود ترمیم شونده با مواد مختلف دیگر به خوبی ترکیب می شوند، می توان آنها را در انواع ربات ها به کار برد. پژوهشگران حالا مشغول بررسی کاربردهای دیگر مواد خود ترمیم شونده مانند پوست مصنوعی و گجت های پوشیدنی هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان gph در مورد این مطلب